گرامیداشت ارتحا ل جانسوز حضرت امام خمینی (ره) بنیانگذارجمهوری اسلامی ایران
محرم راز
در غــــم هجر رخ مـــاه تو، در سوز و گدازيم
تا به كى زين غم جانكـاه بسوزيم و بسازيم؟
شب هجــــــــــــران تو آخر نشود، رُخ ننمايى
در همــــه دهــــر تــو در نازى و ما گرد نيازيم
آيد آن روز كه در بــــــــاز كنى، پردهگشايى؟
تا به خـــــاك قدمت جـان و سر خويش ببازيم
به اشارت، اگرم وعــــــده ديــــــــدار دهد يار
تا پس از مـــرگ به وجد آمده در ساز و نوازيم
گر به انديشه بيايد كه پناهى است به كويت
نـــه ســـوى بتكده رو كرده، نه راهى حجازيم
ساقى از آن خُمِ پنهان كه ز بيگانه نهان است
بـــــاده در ســـاغـــــر ما ريز كه ما محرم رازيم
خال لب
من به خال لبت ای دوست گرفتار شدم
چشم بیمـار تـو را دیـدم و بیمــــار شدم
فـارغ از خود شدم و كـوس اناالحق بزدم
همچــــو منصـــــور خـریدار سر دار شدم
غــم دلدار فكنده است به جــانم، شررى
كه به جـــــــان آمــدم و شهره بازار شدم
درِ میخــــانه گشایید به رویم، شب و روز
كه من از مسجد و از مدرسه، بیزار شدم
جامــــه زهـــد و ریا كَنـــدم و بر تن كردم
خـــرقه پیر خــــراباتى و هشیــــار شدم
واعــــظ شهــــــر كه از پند خود آزارم داد
از دم رند مــــى آلـــــوده مــددكار شدم
بگـــــذارید كه از بتكــــده یادى بكـــــنم
مــن كه با دست بت میكده بیدار شدم